Rozetka Wielkopolska
przygotowana przez Poznański Oddział Instytutu Pamięci Narodowej
Rozetka wielkopolska - oznaka w kształcie trefla wyróżiniająca żolnierzy Wojsk Wielkopolskich, wprowadzona 22 stycznia 1919 r. przepisem Głównodowodzącego Sił Zbrojnych w byłym zaborze
pruskim gen. Józefa Dowbora Muśnickiego. Służący w armii pruskiej Wielkopolanie używali terminu die Rosette na element – często w ksztatcie trójliścia – mocujący podpinkę z boku skórzanego
hełmu.
Przypuszczalnie dlatego, wprowadzając na rogatywki Wojsk Wielkopolskich oznakę w kształcie trefla, określono ją znajomą nazwą „rozetka”. Oznaka wykonywana byla ze sznurka barwy zielonej lub srebrnej z małym guzikiem u dołu i przyszywana na lewej kwaterze rogatywki.
Nasuwano na nią obrączki ze sznurka – oznaki stopni, które u starszych szeregowców i podoficerów miały kolor czerwony i bialy, u oficerów młodszych – czerwony, u starszych – srebrny, a u generałów
– złoty. Jej kres położył rozkaz unifikujący ubiór Wojska Polskiego, nakazujący nałożenie do 1 maja 1920 r. nowych oznak stopni i czapek.
W okresie II Rzeczypospolitej rozetka zdobiła rogatywki organizacji byłych powstańców i i żołnierzy Wojsk Wielkopolskich.
W latach 60. XX wieku mundury z rogatywką i rozetką otrzymali powstańcy zrzeszeni w ZBoWiD. W 2018 r. rozetkę przyjęła jako swój znak 12. Wielkopolska Brygada Obrony Terytorialnej.
(opr. Tadeus.z Jenorowski)