Stanisław (1899-1940), ur. się 4 stycznia 1896 r. w Łękach Małych gm. Kamieniec, w rodzinie Józefa i Marii z Kowalskich. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego wstąpił do Kompanii Wielichowskiej, z którą brał udział w walkach na odcinku wolsztyńskim frontu zachodniego. 8 XII 1920 wstąpił do policji. Służbę pełnił w stopniu posterunkowego na posterunkach Policji Państwowej pow. czarnkowskiego: w Czarnkowie do 1925, w Piłce do 1932. Od 20 VIII 1932 do wybuchu II wojny światowej pełnił służbę na Posterunku PP w Drawskim Młynie. Po wybuchu wojny ewakuowany na wschód, w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Osadzony w obozie w Ostaszkowie. Znalazł się na Liście Wywozowej z obozu nr 044/2 poz. 72 z 22 IV 1940. Został zamordowany w kwietniu 1940 r. w Twerze, pochowany w zbiorowych mogiłach na cmentarzu w Miednoje. Żonaty, żona Leokadia (1904), dzieci: Stanisław (1923), Zenon (1927), Halina (1929), Barbara (1933).