Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 - wybór biogramów

ANDRZEJEWSKI Mieczysław


Osoba
ANDRZEJEWSKI Mieczysław
Urodzony
1884
Zmarł
?
Opis

komen­dant POW ZP, kpt. WP. Ur. 23 listopada 1884 r. w Kobylince (ówczesny pow. krotoszyński), w rodzinie kupca Wincentego i Marii z Rodowiczów. Uczęszczał do 6-klasowej szkoły w Żerkowej i Gimnazjum Fryderyka Wil­helma w Poznaniu. Świadectwo dojrzałości uzy­skał w Niemczech (1904). Po ukończeniu 6 seme­strów Akademii Rolniczej uzyskał kwalifikacje inż. melioracji i budownictwa podziemnego.

W 1906-1907 r. odbył roczną służbę wojskową, potem pracował (1908-1913) w Poznaniu, a następnie otworzył własne przedsiębiorstwo w Poznaniu i Wieluniu. Czynnie udzielał się w wielu polskich organiza­cjach, m.in. organizował gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Bochum i Szczeci­nie.

2 sierpnia 1914 r. został wcielony do armii nie­mieckiej i skierowany na front zachodni do Francji. Walczył m.in. pod Verdun, został dwukrotnie ranny. Przeniesiony w maju 1918 r. do Poznania, we wrześniu wstąpił do POW ZP, a 14 listopada objął po W. Wierzejewskim jej komendę, sprawując funkcję z pomocą organu doradczego - tzw. Rady Jedenastu. Organizacja podlegała ogól­nemu kierownictwu i kontroli ppor. M. Palucha, odpowiedzialnego za sprawy POW ZP w Komisariacie NRL. Przyczynił się do zorgani­zowania tzw. oddziału wywiadowczo-wykonawczego, skierował członków organizacji do formo­wania oddziałów Służby Straży i Bezpieczeń­stwa. Przejął do POW ZP tzw. Grupę K. Habera, kontrolując zakłady i magazyny gospodarcze.

Od 27 grudnia 1918 r. do 5/6 stycznia 1919 r. brał udział w zaj­mowaniu koszar, dworca głównego i stacji lotni­czej na Ławicy. Dekretem Komisariatu NRL nr 1 (z 7 lutego 1919) mianowany ppor., od 21 stycznia, Rozkazem dziennym Dowództwa Głównego nr 38 (z 11 lutego 1919) został adiutantem W. Korfante­go, komisarza NRL, z polecenia którego w kwietniu 1919 r. udał się na Górny Śląsk w roli instruktora POW Górnego Śląska.

Wziął czynny udział w I powstaniu śląskim. Formalnie przy­dzielony do Bytomskiego Pułku Strzelców, Roz­kazem dziennym nr 207 (z 7 sierpnia 1919) wcielony został do 8 p. strz. Wlkp., gdzie objął dowództwo 8 kompanii. 10 czerwca 1920 r. odkomenderowano go do 59 PP jako zastępcę dowódcy 2 baonu. Ranny 23 lipca, prze­wieziony został do szpitala w Poznaniu. Wrócił do 62 PP (d. 8 P. strz.Wlkp.). 31 marca 1922 r. zwolniony do rezerwy, objął poniemiecki majątek Udzierz (pow. Świecie). Później powołano go na stanowisko klasyfi­katora gruntów w Pomorskiej Izbie Skarbowej. Działał aktywnie w organizacjach kombatanc­kich, napisał wspomnienia z działalności w POW ZP. Zm. po 1939 r. Odznaczony był: Orderem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), medalami i odznakami. Związek małżeński zawarł z Zofią Jasińską.

Bibliografia
B. Polak Andrzejewski Mieczysław (1884- ?), (w:) Powstańcy wielkopolscy. Biogramy uczestników powstania wielkopolskiego 1918-1919, t. XIII, red. B. Polak, Poznań 2010, s. 24-25.
Autor wpisu
Bogusław Polak