CZUBALA Jakub
uczestnik wydarzeń grudniowych 1918 r. w Poznaniu. Ur. się 14 lipca 1893 r. we wsi Jeziorki (pow. poznański), w rodzinie listonosza Marcina i Marianny z Kowalczyków. Po ukończeniu nauki w zawodzie ślusarza-kowala, powołany został w 1914 r. do armii niemieckiej.
W szeregi powstańcze wstąpił w Poznaniu 28 XII 1918 r. Brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich na Dworcu Głównym, a następnie zdobywał koszary przy ul. Grunwaldzkiej i walczył o lotnisko na Ławicy. Przydzielony do 10 Pułku Strzelców Wielkopolskich w stopniu kpr., brał udział w walkach pod Gołańczą, Kcynią, Szubinem i Rynarzewem. Po likwidacji Armii Wielkopolskiej podjął pracę w PKP, jako ślusarz-kowal w warsztatach kolejowych w Poznaniu.
W sierpniu 1939 r. powołany został do 57 Pułku Piechoty. W pierwszej fazie podkuwał konie, naprawiał wozy, a następnie walczył nad Bzurą i w obronie Warszawy. Od listopada 1939 r. pracował jako ślusarz na Dworcu Głównym w Poznaniu aż do 1958 r., czasu przejścia na emeryturę. Był odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Odznaką Przodujący Kolejarz.
Był żonaty z Mariaż Nizielskich i miał dwóch synów - Józefa (1922) oraz Janusza (1924).