ur. się 7 października 1891 r. w Barchlinie (daw. pow. śmigielski) w rodzinie rolnika Andrzeja i Heleny z domu Kaźmierczak. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości pomagał rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa. W wieku 18 lat wyemigrował do Westfalii w Niemczech w poszukiwaniu pracy i został górnikiem w jednej z kopalń węgla. W 1912 r., powołano go do odbycia obowiązkowej służby wojskowej w armii niemieckiej. W sierpniu 1914 r. został skierowany na front zachodni do Francji, na którym przebywał do zakończenia I wojny światowej. Po zakończeniu działań wojennych w listopadzie 1919 r., wrócił do domu rodzinnego. 6 stycznia 1919 r. wstąpił jako ochotnik do oddziału powstańczego – „Śmigielskiej Kompanii Ochotników”, i służył w plutonie plutonowego Józefa Czajki. Brał udział w potyczkach zbrojnych na froncie południowo - zachodnim powstania „ Grupa Leszno” pod Bukówcem, Gołanicami, Krzyckiem, Mórkowem i Lipnem. 14 stycznia 1919 r. z powodu choroby został zwolniony z oddziału powstańczego. W 1920 r. powołano go do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Poznaniu. Po jej zakończeniu zamieszkał w Przedmieściu i prowadził gospodarstwo rolne z nowopoślubioną małżonką. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 r., walcząc m. in. nad Bzurą. 11 listopada 1940 r. został wysiedlony z rodziną do Zakrzewa (pow. łukowski, woj. Lubelskie). W marcu 1945 r. powrócił z wygnania do swojej miejscowości i zajął się dalej pracą w rolnictwie. Zmarł 11 kwietnia 1977 r. Spoczywa na cmentarzu przy kościele św. Piotra w Przemęcie. Został odznaczony Krzyżem Walecznych, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Medalem „Za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r.”, Odznaką Grunwaldzką z Mieczami oraz Medalem „Zwycięstwo i Wolność”. Za udział w Powstaniu Wielkopolskim mianowano go podporucznikiem. Żonaty od 1930 r. z Marianną Przybylską, miał czworo dzieci: Jadwigę (1922), Jana (1926), Stanisława (1928 - 1997) oraz Marię (1932).