GŁADYSZ Bronisław
działacz niepodległościowy, kapelan 10 Pułku Strzelców Wielkopolskich. Ur. 3 września 1892 r. w Sierakowie (ówczesny pow. międzychodzki), w rodzinie piekarza Antoniego i Teodozji z Sokołowskich. W 1911 r. ukończył gimnazjum w Gnieźnie, a następnie kształcił się w Seminarium Duchownym w Poznaniu i Gnieźnie, gdzie w 1916 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W czasach gimnazjum był aktywnym członkiem Towarzystwa Tomasza Zana. W 1907 r. przejściowo został wydalony z gimnazjum za udział w strajku szkolnym.
W latach 1916-1918 wcielono go do armii niemieckiej, jako kapelana 7 Pułku Zapasowego Piechoty. W listopadzie 1918 r. był przewodniczącym Rady Chłopskiej i Żołnierskiej w Szkaradowie (pow. rawicki). Po wybuchu powstania współorganizował oddział ochotników w Szkaradowie. W latach 1919-1920 był kapelanem 10 Pułku Strzelców Wielkopolskich (68 Pułk Piechoty). Od 1922 r. został proboszczem parafii św. Antoniego w Poznaniu-Starołęce. W 1926 r. ukończył studia filologiczne na UP, uzyskując doktorat z filozofii. Od 1928 r. był członkiem PTPN, a od 1932 r. docentem UP. Napisał ponad 50 prac naukowych z dziedziny mediewistyki.
Aresztowany 18 lipca 1941 r. przez gestapo, zginął w Gusen 19 czerwca 1943 r. Odznaczony był m.in. Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921.