TREPIŃSKI Ignacy
lekarz, działacz niepodległościowy, mjr WP.
Ur. 31 VII w Miławce pow. mogileński, w ziemiańskiej rodzinie Walentego i Józefy z Kupskich. Matura w gimnazjum w Gnieźnie, gdzie był prezesem koła filomackiego (1894-1896). Studiował medycynę w Lipsku i Berlinie, doktorat w 1901 r. Aktywny członek „Zet” i Związku Towarzystw Młodzieży w Niemczech. W procesie akademików 9 XI 1901 r. w Poznaniu skazany na 2 mies. więzienia, które odsiedział we Wronkach. Jako lekarz praktykował w Mogilnie, potem w Gnieźnie, gdzie w VII 1907 r. założył ponownie gniazdo Tow. Gimn. „Sokół”. Był też prezesem „S” okręgu gn. (1907-1914). W jego mieszkaniu mieściła się przez kilkanaście lat biblioteka gn. TTZ. Współzałożyciel czytelni rozprowadzającej książki dla dzieci. Inicjator założenia drużyny skautowej. Przed 1914 r. przyjęty do Ligi Narodowej. W 1916 r. za zorganizowanie obchodów 50. rocznicy powstania styczniowego miał drugi proces. Rok później powołany do armii niemieckiej. W XI 1918 r. członek Wydz. Wykonawczego Rady Ludowej.
Po wybuchu powstania w Gnieźnie został lekarzem oddziałów ochotniczych (kpt.). Jako delegat G. i NRL uczestniczył w rokowaniach pol.-niem. w Bydgoszczy 4 I 1919 r. Rozkazem DG nr 69 z 14 III 1919 r. zweryfikowany w stopniu mjr. ze starszeństwem od 1 I t.r. Był chirurgiem w szpitalu wojskowym w Gn.
Po zakończeniu powstania został radcą miejskim w Gn. oraz decernentem szpitala z ramienia rady miejskiej. Był też czł. Zarządu Drukarni „Lecha’, wiceprezesem Zw. Oficerów Rezerwy RP w Gn. Pełnił też funkcję prezesa Stronnictwa Narodowego na powiat gnieźnieński. Organizował kampanie wyborcze do sejmu i rady miejskiej. W 1926 r. był czł. zarządu powiatowego Organizacji Obrony Państwa wymierzonej przeciwko zamachowi J. Piłsudskiego.
Zmarł 6 VIII 1931 r. i pochowany został na cm. Św. Piotra w Gnieźnie. Nie założył rodziny. Władze miejskie nazywały jedną z ulic jego imieniem (ob. ul. M. Konopnickiej).