SCHILF Czesław
powstaniec wielkopolski.
Ur. 8 lipca 1895 r. w Grodzisku Wlkp. w rodzinie Walentego i Walentyny z Domu Mizgalskiej. W okresie I wojny światowej powołany do armii niemieckiej. Jak zapisano we wniosku odznaczeniowym Wielkopolskiego Krzyż Powstańczego: „W listopadzie 1918 jako były żołnierz armii niemieckiej wstąpił na froncie zachodnim. w Pniewach do tworzącej się Straży Bezpieczeństwa i brał udział w rozbrajaniu niemieckiej ludności. Dla konspirowania działalności organizacyjnej pozostaje w armii niemieckiej do chwili wybuchu Powstania Wielkopolskiego w Poznaniu.
Jest współorganizatorem drużyn powstańczych w Pniewach, w których od początku stycznia bierze udział w walkach pod Sierakowem, Prusinem, Kolnem, Grolewem, Kamienną i Międzychodem.” Walczył pod dowództwem ppor. Wojciecha Kucharskiego, plut (sierż.) Wincentego Jędrzejczaka i ppor. (mjr.) Antoniego Biskupskiego. Brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej . W wojsku do 31 maja 1922 r..
W okresie międzywojennym pracownik biurowy Fundacji „Zakłady Kórnickie”. Przed wojną był księgowym w Tartaku Gądki.
W okresie II wojny światowej członek Narodowej Organizacji Bojowej, ppor. AK , ps. „Jeleń”, Członek m.in. Towarzystwa Powstańców i Wojaków oraz Ligi Morskiej i Kolonialnej w Wolsztynie. W kórnickiej NOB pełnił funkcję szefa pomocy społecznej.
Aresztowany w 1942 r., skazany na 7 lat więzienia. W 1945 r. powrócił i pracował w Wolsztynie. Zmarł dnia 23 lipca 1976 r. w Poznaniu, pochowany na cm. Poznań – Junikowo. Odznaczony m. in. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym