Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 - wybór biogramów

WOLNIEWICZ Władysław


Osoba
WOLNIEWICZ Władysław
Urodzony
1890
Zmarł
1978
Opis

dowódca drużyny powstańczej z Parzęczewa, mjr Wojska Polskiego.

Ur. się 8 lipca 1890 r. we wsi Gorzyce (pod Miłosławiem, ówczesny powiat wrześnieński), w rodzinie rze­mieślnika Franciszka i Bronisławy z domu Czyżak, jako potomek uczestników powstań narodowych 1848 i 1863 r.. Po ukończeniu gimnazjum w Po­znaniu odbył czteroletnią praktykę leśną. Podczas I wojny światowej uczestniczył w walkach na froncie zach., gdzie został dwukrotnie ranny. Na­stępnie pracował (l V 1918) jako leśniczy w Kotuszu. Sporządził ewidencję mężczyzn w wieku poborowym oraz zorganizował oddział Straży Ludowej na terenie Parzęczewa i przyległych wsi. l I 1919 r. stanął na czele drużyny (baonu) parzęczewskiej, która z 4 na 5 stycznia wyruszyła na front pod Wolsztyn. Uczestniczył w akcjach bojowych pod Kopanicą, Kargową, Chwalimiem i leśniczówką Sűsloch. Wskutek zajęcia przez je­go oddział Kargowej możliwe było zdobycie przez ppor. Nieboraka Babimostu. 29 stycznia 1919 r. zo­stał zaprzysiężony. Od 5 czerwca w 4 kompanii 2 baonu 155 Pułku Piechoty (późniejszy 73 Pułk Piechoty) pełnił funkcję dowódcy w szarży sierż. aspiranta oficerskiego. 15 lipca został przesunięty do 7 kompanii tegoż pułku, jako komendant ds. wojskowych na pow. Poznań-Zachód, z siedzibą w Stęszewie. 20 sierpnia złożył egzamin oficerski w Poznaniu. W ramach macierzystego pułku brał udział w wojnie 1920 r.. 12 III 1923 r. przeniesio­ny został do rezerwy w stopniu sierż.. W okresie międzywojennym był dyrektorem tartaków we wsi Mostki (w Kieleckiem).

Po II wojnie świato­wej zamieszkał w we wsi Jarnatów, obecnie gmina Lubniewice, pow. sulęciński, woj. Lubuskie, a od 08.01.1959 r. w miejscowości Bedrony (obecna nazwa tej miejscowości Baldram).

Zmarł w Kwidzynie w 13.09.1978r.. Pochowany na tamtejszym cmentarzu komunalnym: kwatera I rząd 8, miejsce 6. Żonaty z Marianną Grzywacz (ur. 25.01.1910r. w Poświętnym zm. 4.01.1989r.w Kwidzynie) c. Wojciecha i Karoliny z domu Dybisz, w związek małżeński wstąpili 12.01.1977 r. w Kwidzynie. Pozostawił spisane relacje ze swej działalności niepodległościowej. Był członkiem ZBoWiD-u. r. Odznaczony był m.in. Medalem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Bibliografia
Z. Kościański, Wolniewicz Władysław (1890-1978), (w:) Powstańcy wielkopolscy. Biogramy uczestników powstania wielkopolskiego 1918-1919, t. IV, red. B. Polak, Poznań 2008, s. 216-217.
Autor wpisu
Zdzisław Kościański