DROŻDŻYNSKI Stanisław
dowódca oddziału Straży Ludowej w Poznaniu. Ur. się 3 października 1894 r. w Poznaniu, w rodzinie robotnika Michała i Michaliny Białas. Uczestniczył w strajku szkolnym. Mając 15 lat podjął naukę w zawodzie krawieckim. Był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół". We wrześniu 1914 r. powołany został do armii niemieckiej i wysłany na front zach. (Francja), l VII 1916 r. zwolniono go z wojska jako inwalidę (50% kalectwa).
Od 1917 r. był członkiem POW ZP w Poznaniu. Za czynny udział w obchodach kościuszkowskich został ukarany grzywną (1918). Od 17 X 1918 r. był dowódcą kompanii Straży Obywatelskiej (Ludowej) Poznań-Śródmieście. Brał udział w oswobodzeniu Poznania. Uzyskał stopień ppor. Wysłany został przez Naczelną Komendę Straży Ludowych do Inowrocławia w celu zorganizowania powstania. Uczestniczył jako ochotnik Pułku Rybnickiego w powstaniu śląskim (21 VIII-16 X 1919). W okresie okupacji ukrywał się na terenie woj. warszawskiego. Po wojnie zamieszkał w Poznaniu.
Zmarł 7 października 1965 r., pochowany na cmentarzu junikowskim. Był odznaczony m.in. Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Śląskim Krzyżem Powstańczym. Żonaty z Marią Rajewską, miał dzieci: Lucynę (1922), Zdzisława (1928) i Reginę (1931).