Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 - wybór biogramów

MARZYŃSKI Antoni


Osoba
MARZYŃSKI Antoni
Urodzony
1897
Zmarł
1963
Opis

starszy wachmistrz zawodowy. Ur. 2 grudnia 1897 r. w Jankowie (pow. Pleszew)w rodzinie rolnika Jana i Marianny z domu Razik. W 1916 r. został wcielony do wojska pruskiego i wysłany na front francuski; ranny pod Reims. Leczenie, a później rekonwalescencja odbywa się na wsi, w Dębłowie i Czerniejewie. Z chwilą wybuchu powstania wielkopolskiego pojechał do Gniezna i ochotniczo wstąpił do oddziału powstańczego.

Z początkiem 1919 r. zgłosił się do nowo formowanego 3 p. uł. Wlkp. (późniejszy 17 p. uł. Wlkp.) w Gnieźnie; następnie brał wraz ze swoim pułkiem udział w zajmowaniu Pomorza. Uczestnik wojny 1920 r. Od 1921 w garnizonie w Lesznie Wielkopolskim, kolejni awansował na stopień plutonowego wachmistrza. W 1925 r. ukończył kurs podoficerski kawalerii przy 3 Dywizji Kawalerii w Grudziądzu. W 1931 r. został odkomenderowany do Krotoszyna, do 56 pp wlkp.i objął stanowisko dowódcy plutonu zwiadu konnego. Na starszego wachmistrza awansował w 1939 r.

Wraz ze swoim pułkiem w składzie dywizji A. Poznań brał udział w walkach we wrześniu 1939 r. Uczestniczył w Bitwie nad Bzurą i w obronie Warszawy. Pod Łęczycą został ranny. Po kapitulacji Warszawy wrócił do Krotoszyna i podjął pracę jako cieśla w firmie budowlanej. Po wyzwoleniu Krotoszyna w styczniu 1945 r. krótko był milicjantem, później administratorem poniemieckiego majątku wiejskiego w Rudzie koło Krotoszyna. Następnie kolejno pracował jako: prezes Gminnej spółdzielni „Samopomoc Chłopska” w Zdunach, kierownik młyna w Zdunach i kierownik wymiany mąki w Krotoszynie. W 1961 r. przeszedł na emeryturę. W ostatnich latach poważnie chorował.

Od 1 stycznia 1949 r. był członkiem Związku Powstańców Wielkopolskich 1818/1919 Koło w Krotoszynie.

Zmarł 4 sierpnia 1963 r. w Krotoszynie i został pochowany na miejscowym cmentarzu komunalnym. Był odznaczony: Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym, Brązowym Krzyżem Powstańczym, brązowym medalem „Za długoletnią służbę”, Medalem Pamiątkowym Za wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Od 1923 r. żonaty z Leokadią Kabacińską. Dzieci: Natalia (1925-2005), Wiesław (ur.1926) i Zenon (ur. 1931).

Bibliografia
M.Tomkowiak, Marzyński Antoni (1897-1963), (w:) Powstańcy Wielkopolscy. Biogramy uczestników Powstania Wielkopolskiego 1918-1919, red. B. Polak, T. II, Poznań 2006, s. 120-121,
Autor wpisu
Malwina Tomkowiak