PIESZAK Józef
uczestnik walk na froncie płn. powstania wielkopolskiego. Ur. się 13 marca 1886 r. w Kornatach (pow. wrzesiński), w rodzinie chłopskiej Wawrzyńca i Pelagii z Mullerów. Wziął udział w strajku szkolnym w obronie polskiej mowy. W latach 1912-1914 należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół". W 1915 r. wcielony do armii niemieckiej, brał udział w walkach na froncie zach.
7 1 1919 r. wstąpił ochotniczo do 4 kompanii poznańskiej i uczestniczył w walkach pod: Szubinem, Rynarzewem, Turami i Brzóskami, a następnie w szeregach 4 Pułku Strzelców Wielkopolskich (późniejszy 58 Pułk Piechoty) na froncie litewsko--białoruskim, aż do końca wojny. W maju 1920 r. został awansowany do stopnia kpr. Również w tym czasie został ranny w prawą rękę. Po zdemobilizowaniu osiedlił się w Bortnicy (pow. dubieński) na Wołyniu. Należał do Związku Osadników Wojskowych.
Wysiedlony podczas II wojny światowej do Archangielska.
Zmarł 13 stycznia 1941 r. w miejscowości Małaja-Jaługa. Odznaczony był m.in. Krzyżem Walecznych i Medalem Niepodległości. Żonaty z Franciszką z Piotrowiczów, miał czworo dzieci: Zofię (1923), Waleriana (1925-1943), Ryszarda (1931-1971) oraz Wandę (1933).