Powstanie Wielkopolskie 1918-1919 - wybór biogramów

SZESZYCKI Seweryn


Osoba
SZESZYCKI Seweryn
Urodzony
1897
Zmarł
1975
Opis

podoficer zawodowy, rybak, ppor. WP. Ur. się 3 IX w Powidzu, w rodzinie rybaka Antoniego i Heleny z domu Pietrzak. W 1915 r. zmobilizowany do armii niemieckiej, następnie na froncie francuskim i włoskim, w X 1917 r. ranny w nogę. Po wyzdrowieniu ponownie na froncie w obsłudze ckm. Latem 1918 r. zdezerterował, ukrywając się w okolicy Konina, nawiązując tam kontakt z POW. Wziął udział w zdobyciu placówek Grenzschutzu w Anastazewie i Szydłowcu. Z kompanią powidzką brał ochotniczo udział w walkach pod Szubinem, Paterkiem, Nakłem, Kowalewem, Dębogórą i Margoninem. Był dowódcą sekcji, potem plutonu ckm. 19 II 1919 r. ciężko ranny pod Margonińską Wsią. Po wyzdrowieniu na linii demarkacyjnej w ramach 4 PSW. IX-XII w niewoli niemieckiej, stalag 1A k. Królewca. Pracował w zakładach H. Cegielskiego, działając w konspiracji. Aresztowany przez gestapo w VI 1940. Był więziony w Forcie VII, Wronkach, Rawiczu i Spandau. Do końca wojny przebywał w kilku obozach koncentracyjnych, m.in. w Gross Rosen,Flossenburgu i Dachau. W VII 1945 r. powrócił do domu. Został dzierżawcą Jeziora Powidzkiego, pracownikiem gromadzkiej rady i Gminnej Spółdzielni. W 1962 r. przeszedł na emeryturę, a od 1974 mieszkał w Poznaniu. Aktywnie działał w ZBoWiD. Zmarł w 1975 r. w Poznaniu. Żona Władysława, dzieci: Eugeniusz i Urszula. Odznaczony m.in.: Krzyżem Walecznych, Krzyżem 14 DP, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

Bibliografia
H. Ganińska, Powstańcy wielkopolscy Ziemi Powidzkiej, Powidz-Poznań 2017, s. 154-155; J. Karwat, Szeszycki Seweryn (1897-1975), (w:) J. Karwat, Ziemia Gnieźnieńska w Powstaniu Wielkopolskim 1918/1919. Wybrane aspekty z perspektywy 100 lat, red. G. Musidlak, Gniezno 2018, s. 260.
Autor wpisu
Janusz Karwat