WRÓBLEWSKI Kazimierz
lekarz medycyny, działacz społeczny.
Ur.a się w Bogdanowie (ówczesny pow. wągrowiecki) w rodzinie właściciela folwarku Nikodema. Od 1867 r. uczęszczał do gimnazjum w Wągrowcu, świadectwo dojrzałości otrzymał w 1879 r. w Rogoźnie. Medycynę studiował w Greifswaldzie (Gryfia), doktorat uzyskał w 1885 r. W następnym roku podjął pracę jako lekarz w Buku k. Poznania. Podjął się tam też pracy społecznej; zreorganizował istniejące już Towarzystwo Przemysłowców „Harmonia” i założył
TG „Sokół”. W skład Rady Miejskiej Buku wszedł w 1890 r., a trzy lata później został członkiem Magistratu. Funkcję tę sprawował aż do 1919 r. Od 1902 r. był kierownikiem Banku Ludowego w Buku. Za szczególne zasługi dla rozwoju miasta nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Buku. Stanął na czele tamtejszej Rady Ludowej, a w styczniu 1919 r,
w wieku 60 lat poszedł na front powstańczy i natychmiast energicznie przystąpił do organizowania szpitali wojskowych.
Po zakończeniu powstania pracował w szpitalu w Poznaniu, później prowadził prywatną praktykę. W 50-tą rocznicę pracy zawodowej, w 1934 r. otrzymał honorowy doktorat Uniwersytetu Poznańskiego. Zm. 11 sierpnia 1934 r. w Poznaniu, pochowany został w grobowcu rodzinnym na cm. w Buku. W 1985 r. ul Nowomiejską w Buku przemianowano na ul. Dr. Wróblewskiego, a w Zbiorczej Szkole Podstawowej powstała Izba Pamięci, poświęcona lekarzowi patriocie. Był żonaty z Henryką z Pfitznerów, z która miał dzieci: Zofię (ur. 1889), Jana Tadeusza (ur. 1898) i Annę zam. Marszałek (ur. 1909).