SCZANIECKI Władysław
dowódca 1 Pułku Artylerii Polowej, pułkownik Wojska Polskiego.
Ur. 24.04.1869 w Łaszczynie (ówczesny powiat rawicki), w rodzinie ziemianina Michała i Bogusławy z Kruszyńskich. Uczył się w gimnazjum w Chełmnie i Poznaniu, gdzie w 1890 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. W Berlinie ukończył ekonomię i rolnictwo. Należał do Towarzystwa Tomasza Zana i Bratniej Pomocy.
W 1894 r. mianowany został podporucznikiem, a w 1904 r. awansowany na porucznika. Do 1914 r. gospodarował w Łaszczynie, udzielał się społecznie. 1 sierpnia 1914 r. został zmobilizowany do wojska niemieckiego. Od 15 stycznia 1915 r. kapitan. W listopadzie 1918 r. wrócił do Łaszczyna. Na wiecu ludności polskiej w Miejskiej Górce (29 listopada 1918 r.) wybrano go Komisarzem Straży Ludowej na powiat rawicki i członkiem Wydziału Wykonawczego Powiatowej Rady Ludowej. Był delegatem na Sejm Dzielnicowy w Poznaniu. 26 grudnia wyjechał do Poznania na powitanie Ignacego Paderewskiego i tam zastał go wybuch powstania. Zgłosił się do dyspozycji Komisariatu Naczelnej Rady Ludowej i 28 grudnia wysłano go do Gniezna, w celu wstrzymania walk pod Zdziechową. Następnego dnia został decernentem wojskowym przy NRL. Dekretem Komisariatu NRL nr 6 (poz. 6 z 1 marca 1919 r.) został mianowany majorem. Na podstawie rozkazu Dowództwa Głównego od 5 marca objął dowództwo 1 (15) PAL Wlkp. 1 czerwca 1919 r. został awansowany na podpułkownika. Od 2 października dowodził 3 Brygadą Artylerii, późniejszą 17 Brygadą Artylerii, z którą przeszedł szlak bitewny w latach 1919-1920. 9 czerwca 1920 r. awansowano go na pułkownika.
Po zakończeniu działań wojennych (20 stycznia 1921 r.) przeniesiony na stanowisko dowódcy 14 Brygady Artylerii Wielkopolskiej, a do rezerwy 22 lutego 1922 r. Do 1939 r. poświęcał się działalności gospodarczej.
Na początku okupacji (1939 r.) był uwięziony wraz z żoną w Rawiczu, a po zwolnieniu udał się do Warszawy, gdzie zmarł 6 kwietnia 1942 r. Pochowano go na Cmentarzu Powązkowskim. Odznaczony był Orderem Virtuti Militari V kl., dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Orderem Odrodzenia Polski IV kl. Zawarł związek małżeński z Jadwigą Plucińską i miał dzieci: Marię (1904 r.), Józefa (1907 r.), Andrzeja (1908 r.) i Michała (1910).