KUTZNER Witold Marian Feliks

1890

?

oficer Dowództwa Głównego w Poznaniu. Ur. 4.12.1890 we Wrześni w rodzinie adwokata Feliksa i Marii z Tomaszkiewiczów. Uczęszczał do gimnazjum w Rogoźnie, gdzie należał do Towarzystwa To­masza Zana. W 1909 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Podjął studia prawnicze na uniwersytecie w Berlinie, które ukoń­czył w 1913 r. Zdał egzamin sędziowski i miano­wany został asesorem sądowym. 3 sierpnia 1914 r. wcielony do armii niemieckiej, z przydziałem do artylerii, walczył na froncie zachodnim i wschodnim. 27 listopada 1917 r. mianowany został podporucznikiem. Ranny w 1918 r., został umieszczony w szpitalu w Poznaniu.

Wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej jako adiutant do zleceń, brał aktywny udział w przygotowaniach do powstania i formowaniu oddziałów Służby Straży i Bezpieczeństwa. Uczestniczył w powsta­niu od 27 grudnia 1918 r. 1 stycznia 1919 r., mimo nie zagojo­nej rany zgłosił się do dyspozycji majora S. Taczaka, z przydziałem do Wydziału Organizacyjnego. W jego gestii znajdowała się działalność Okręgów Wojskowych. Rozkazem dziennym Dowództwa Głównego nr 23 (z 23 stycznia 1919 r.) prze­szedł do 1 Pułku Artylerii Polowej.

Dekretem Ko­misariatu Naczelnej Rady Ludowej nr 20 (poz. 66 z 30 marca 1919 r.) awansowany na porucznika, wyznaczony został adiutantem pułku. Wskutek reklamacji Departamentu Sprawiedliwości Mini­sterstwa b. Dzielnicy Pruskiej i Starostwa Krajo­wego w Poznaniu, 3 maja 1920 r. został zwolniony z wojska. 9 września 1920 r. awansowany na kapitana. Miesz­kał w Poznaniu, pracując i pełniąc funkcje w wy­miarze sprawiedliwości. W 1939 r. był wicepre­zesem Sądu Apelacyjnego.

Jego losy po 1939 r. nie są znane. Był odznaczony m.in. Krzyżem Wa­lecznych, Krzyżem Niepodległości. Rodziny nie założył.

B. Polak, Kutzner Witold Marian Feliks (1890-?), (w:) Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich 1918-1919, red. A. Czubiński, B. Polak, Poznań 2002, s. 184.

Michał Polak