JANKOWSKI Bolesław Kazimierz
podoficer, więzień obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Ur. 6 września 1901 r. w Inowrocławiu, w rodzinie ślusarza Władysława i Marianny Murlewskiej. Z zawodu kupiec. Był skautem IV Drużyny im. Władysława Jagiełły. Należał do Polskiej Organizacji Wojskowej byłego zaboru pruskiego w Poznaniu (Wydział wywiadowczo-Wykonawczy). W okresie od 1 października do 26 grudnia 1918 r. uczestniczył w przygotowaniach do powstania. Od 27 grudnia 1918 r. do 6 stycznia 1919 r. brał udział w walkach powstańczych na terenie miasta Poznania.
W szeregach 1 kompani V Batalionu Poznańskiego pod dowództwem por. Jana Kąkolewskiego uczestniczył w zdobyciu lotniska w Ławicy k. Poznania. Od 7 do 26 stycznia 1919 r. w garnizonie w Poznaniu. Uczestnik walk na froncie północnym Powstania Wielkopolskiego, w okolicach Kcyni od 27 stycznia do 18 marca 1919 r. Później brał udział w walkach na froncie Litewsko-Białoruskim. Powołany do 6 pp Leg. uczestniczył w wojnie polsko-sowieckiej. Ciężko ranny w lewą rękę w walkach pod Kijowem, uznany za inwalidę i 7 lipca 1921 r. zwolniony od powszechnego obowiązku wojskowego w stopniu starszego sierżanta sztabowego.
Po zwolnieniu z wojska razem z żoną prowadził kiosk-bar pod mostem dworcowym w Poznaniu.. Działał w Związku Inwalidów Wojskowych i Związku Kioskarzy Inwalidów w Poznaniu. 14 grudnia 1939 r. wraz z synem został wysiedlony do Częstochowy. Działał w ruchu oporu; od lutego 1940 r. do chwili aresztowania przez Gestapo 29 grudnia 1942 r., należał do organizacji podziemnej w Polskim Związku Wolność w Częstochowie.
Od chwili aresztowania do 18 marca 1942 r. więziony i przesłuchiwany w więzieniu w Częstochowie. Następnie od 19 marca do chwili śmierci w dniu 18 maja 1942 r. przebywał w obozie koncentracyjnym Gross-Rosen. Odznaczony był Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, Odznaką Pamiątkową Wojsk Wielkopolskich i Odznaką Frontu Litewsko-Białoruskiego. Od 21 listopada 1927 r. żonaty z Cecylią Anną Urszulą Latanowicz (1909-1994), z którą miał dwoje dzieci: Ryszarda Stanisława Henryka (ur. 29 stycznia 1929) i Mirosławę Annę Urszulę (28 grudnia 1933-30 października 1988).