ZIELEWICZ Stefan
dowódca plutonu kompanii opalenickiej.
Ur. się 14 sierpnia 1897 r. w Rudnikach (pow. grodziski), w rodzinie rolnika Wojciecha i Weroniki z Kałków. Po ukończeniu tamtejszej szkoły powszechnej, podjął naukę w gimnazjum grodziskim. Za przynależność do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół" został wydalony z 5 klasy gimnazjum. Podczas I wojny światowej służył w armii niemieckiej(6III 1916-11 XII 1918). Powrócił do Opalenicy (17 XII 1918), gdzie został członkiem komitetu werbunkowego Rady Robotniczej i Żołnierskiej. Organizował, wspólnie z E. Klemczakiem i L. Baranieckim, kompanię opalenicką. 27 grudnia wziął udział w walkach w Poznaniu. Uczestniczył w wyprawie na Nowy Tomyśl. Walczył na odcinku frontu Zbąszyń-Babimost (od 41 1919), gdzie dowodził plutonem kompanii opalenickiej. 11 lutego został ciężko ranny, a 17 lutego awansowano go na kpr. Po wyleczeniu, skierowany został (18 III) do 61 Pułku Piechoty, gdzie pełnił funkcję oficerską, a 18 września awansowano go na sierż. Następnie (do l XI1919) był adiutantem 61 Pułku Piechoty.
W okresie międzywojennym pełnił funkcje urzędnicze na terenie Wielkopolski, m.in. w Nowym Tomyślu. Był autorem wspomnień. Uczestniczył w wojnie obronnej we wrześniu 1939 r. Po II wojnie światowej pracował w dyrekcji DOKP w Poznaniu.
Zmarł tam 6 lipca 1963 r. Odznaczony był m.in. Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych. Był żonaty i pozostawił dzieci: Emilię, Marię, Bogdana oraz Janusza.