CHŁAPOWSKI Juliusz
ochotnik w Grupie „Leszno” i w 1 Pułku Ułanów Wielkopolskich. Ur. 20 listopada 1890 r. w Goździchowie (ówczesny pow. śmigielski), w rodzinie ziemiańskiej Dezyderego i Teresy z Dembińskich. Świadectwo dojrzałości uzyskał w gimnazjum Bergera w Poznaniu, udzielał się tam w Towarzystwie Tomasza Zana.
Studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Karlsruhe i Szkole Rolniczo-Leśnej w Tharandt (Saksonia). W 1910 r. w trakcie jednorocznej służby wojskowej uległ wypadkowi i został z niej zwolniony. Od 12 listopada 1918 r. był członkiem POW ZP. Od 6 stycznia 1919 r. pod komendą ppor. H. Swinarskiego walczył pod Lesznem. Od połowy do końca stycznia 1919 r. czasowo był dowódcą kompanii na odcinku „Pawłowice”.
Od lutego 1919 r. w 1 Pułku Ułanów, z którym przeszedł szlak bojowy do czerwca 1920 r. W lipcu tego roku został przeniesiony do 16 Pułku Ułanów w stopniu wachm.
27 lipca 1920 r. poległ w szarży pod Międzyrzeczem. Był odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari
V kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych. Rodziny nie założył.