STAROSTA Franciszek
ochotnik oddziału Straży Ludowej w Bytyniu (pow. szamotulski). Ur. się 20 grudnia 1895 r. w Ostro-rogu (pow. szamotulski), w rodzinie rybaka Wojciecha i Katarzyny ze Schmidtów. Po ukończeniu szkoły ludowej (1910), pomagał w pracy ojcu. Podczas I wojny światowej powołany do służby czynnej w armii niemieckiej, w latach 1914-1918 przebywał na froncie zach. Ranny pod Verdun, dłuższy czas przebywał w szpitalach. Po zwolnieniu z wojska pracował w Recklinghausen. W połowie 1918 r. powrócił do domu. 27 grudnia wszedł w skład oddziału Straży Ludowej w Bytyniu. Brał udział w walkach na froncie płn. powstania. Następnie odbył przeszkolenie na kursie telegrafistów w Poznaniu; przydzielono go do l kompanii telegrafistów 8 Pułku Strzelców Wielkopolskich, 2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich (późniejsza 15 Dywizja Piechoty). Uczestnik operacji rewindykacji Pomorza do Polski w styczniu 1920 r. Brał udział w wojnie 1920 r., z końcem roku został zdemobilizowany. Początkowo objął pracę w Okręgowej Dyrekcji Poczt i Telegrafów, a następnie w warsztatach kolejowych (1922) w Bydgoszczy, gdzie pełnił funkcję urzędnika państwowego do 1961 r. (z wyjątkiem okresu okupacji). Podczas II wojny światowej pracował jako robotnik w tychże zakładach. Był aktywny w życiu politycznym miasta. Zmarł 8 listopada 1978 r. w Bydgoszczy. Odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem X-lecia Odzyskania Niepodległości, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Był żonaty z Anastazją z Konkowskich i miał syna - Lecha Franciszka (l922) oraz córkę - Irenę Janinę (1924-1930).