MARKOWSKI Wawrzyniec
powstaniec wielkopolski, strażnik graniczny, pracownik biurowy. Ur. 5 sierpnia 1892 r. w Tworzymirkach (pow. gostyński). Był synem Stanisława i Marii z domu Błaszczak. Do siedmioklasowej szkoły powszechnej uczęszczał w Gostyniu. 7 września 1914 r. został powołany do armii pruskiej.
5 stycznia 1919 r. opuścił szeregi wojska niemieckiego. Znalazłszy się w Gostyniu, 17 stycznia 1919 r. wstąpił ochotniczo do komp. gostyńskiej, która weszła później w skład 60 pp. Przeniesiony do rez. został 19 stycznia 1921 r. Następnie po uzyskaniu odpowiednich kwalifikacji, od 8 maja 1921 r. pracował w straży granicznej w Szklarce Trzcielskiej.
W czasie II wojny światowej pracował jako rolnik. Został aresztowany, zbiegł jednak z aresztu w Miedzichowie, co miało stać się pretekstem okupanta dla represji wobec rodziny Markowskiego (wywóz do Niemiec). Do Miedzichowa powrócił w marcu 1945 r. Najpierw pracował w zarządzie gminnym, od 1 lipca 1947 r. do 30 listopada 1948 r. pracował w poznańskim Okręgowym Inspektoracie Ochrony Skarbowej, a od stycznia 1949 r. w spółdzielni gminnej w Miedzichowie.
Zm. 23 stycznia 1960 r., został pochowany na miedzichowskim cm. parafialnym. Żonaty z Cecylią z domu Geisler, miał syna Stanisława (ur. 1933). Odznaczony Medalem Niepodległości i Brązowym Krzyżem Zasługi.