NIJAKI Franciszek
ur. się 21 stycznia 1894 r. w Wielichowie w rodzinie Wojciecha i Marianny. Po wybuchu Powstania Wielkopolskiego wstąpił do Kompanii Wielichowskiej. Przydzielony do oddziału łączników konnych brał udział w walkach o Rakoniewice, Wolsztyn, Kopanicę i pod Kargową, gdzie 12 lutego 1919 r. dostał się do niewoli. Przebywał w obozie Grűnthal koło Żaganie.
Po powrocie z niewoli zamieszkał w Wielichowie, gdzie prowadził gospodarstwo rolne.
Aresztowany został 15 maja 1940 r. najprawdopodobniej z powodu czynnego udziału w Powstaniu Wielkopolskim i aktywnej działalności w Towarzystwie Uczestników Powstania Wielkopolskiego. Po aresztowaniu najpierw przebywał w więzieniu w Kościanie do 17 maja 1940 r., następnie został przewieziony do Fortu VII w Poznaniu, skąd 23 maja 1940 r. został wywieziony KL Dachau. W październiku 1940 r. został przeniesiony do obozu KL Sachsenhausen.
Zmarł 07 listopada 1940 r. w Oranienburgu. Związek małżeński zawarł z Heleną z d. Cacha (13.05.1896-17.12.1973), miał sześcioro dzieci. Odznaczony: Medalem Niepodległości i Brązowym Krzyżem Zasługi.